"Τα άλλα παιδιά έχουν "τρελομαγνητάκια", πρέπει να πάρω κι εγώ. Τα παιδιά έχουν instagram, πρέπει να δημιουργήσω κι εγώ. Τα παιδιά θα πάνε τριήμερη εκδρομή, θέλω να πάω κι εγώ. Οι φίλοι μου κοιμούνται στις 11 μ.μ., θέλω κι εγώ να κοιμάμαι το ίδιο αργά. Οι φίλες μου βλέπουν το "τάδε" σήριαλ στην τηλεόραση, πρέπει κι εγώ να το βλέπω! Τα άλλα παιδιά είναι πιο πολλές ώρες στο laptop, παίζουν πιο πολύ fortnite!"
Γιατί υποκύπτω;
Και τώρα τι κάνω εγώ και ο κάθε γονιός που βρίσκεται στην ίδια θέση; Πολλές φορές υποκύπτω, χωρίς να συμφωνώ! Γιατί; Υποκύπτω:
-στο βάρος της πίεσης που δέχομαι από τα μικρά επίμονα πλασματάκια,
-στην ανάγκη μου να είμαι αποδεκτή σαν μάνα,
-στον χρόνο που με κυνηγάει αμείλικτα και δεν μου δίνει περιθώρια κάποιες φορές να διαπραγματευτώ,
-στην κούραση που αποκτάει δύναμη μέσα από τις εντάσεις με τα παιδιά
-στη διάθεση μου να τα ευχαριστήσω
-στην επιλογή που κάνω να μη διαφέρουν τα παιδιά μου από το σύνολο και αισθανθούν μειονεκτικά.
Πώς θα σταματήσω να υποκύπτω;
Ως πότε όμως θα ακολουθούμε το ρεύμα; Ως πότε τα παιδιά μου θα διαπαιδαγωγούνται σύμφωνα με τις τάσεις της μόδας, της εποχής και τα "θέλω" των συνομηλίκων τους; Αυτά σκεφτόμουν και άλλαξα τακτική. Ε ναι, είναι πολύ πιο ήρεμες οι καταστάσεις και πιο ελέγξιμες. Θέλεις να κάνεις κι εσύ το ίδιο; Θέλεις να μάθεις πώς;
-Κατ'αρχάς επαναπροσδιόρισε τις αξίες με τις οποίες πορεύεσαι. Είναι πρωταρχική σου αξία η οικογένεια, τα παιδιά σου; Μήπως συγκρούεται με άλλη σου αξία; Με άλλη σου ανάγκη; Την επαγγελματική σου καταξίωση; Βάλε προτεραιότητες. Αν επέλεξες τα παιδιά, προσάρμοσε ανάλογα τις συμπεριφορές σου και τις δραστηριότητες σου. Βρες χρόνο για τα παιδιά σου. Αφιέρωσε χρόνο ακόμη και για να τσακωθείς μαζί τους!
-Εξήγησε με επιχειρήματα γιατί δεν πρέπει να κάνουν κάτι, όσο χρόνο κι αν σου πάρει αυτό. Μην το απαγορεύεις έτσι απλά!
-Αντικατέστησε αυτό το "κάτι", αυτό δηλαδή που θέλουν να κάνουν, με κάτι άλλο λιγότερο επιζήμιο. Για παράδειγμα το σήριαλ που θέλουν να δουν κι εσύ δε συμφωνείς για τους "χ" λόγους, με ένα άλλο που είναι πιο "ακίνδυνο". Έτσι και τα παιδιά ικανοποιούνται ότι μπήκαν στη ζώνη των μεγάλων (βλέποντας ένα σήριαλ για πιο μεγάλους) κι εσύ που δεν ενέκρινες την προηγούμενη επιλογή τους!
Τι άλλο;
-Κάποιες φορές να υποχωρείς, εκεί που είναι πιο ανώδυνα για σένα!
-Κάποιες όμως βάλε αυστηρά όρια και μην αφήνεις περιθώρια διαπραγμάτευσης!
-Βάλε αυστηρά χρονικά περιθώρια μέσα στα οποία μπορούν να κάνουν κάτι που θέλουν και τήρησε τα!
-Κάνε διάλογο μαζί τους. Όχι δεν είναι κήρυγμα. Είσαι γονιός και οφείλεις να συζητήσεις λέγοντας τις εμπειρίες και τις απόψεις σου. Δεν κατευθύνεις, μη φοβάσαι. Εξήγησε ότι δεν είναι κακό να μην κάνουμε ότι κάνουν οι άλλοι, αρκεί να το υποστηρίζουμε. Ηγέτης στη ζωή είναι αυτός που έχει διαμορφώσει τη δική του μοναδική προσωπικότητα και τον ακολουθούν. Κάνει συνειδητές επιλογές και παίρνει σωστές αποφάσεις για τη ζωή του!
-Παίξε το παιχνίδι των ανταμοιβών μαζί τους! Αντάμειψε τα για την όμορφη συνεργασία τους μαζί σου!
-Δώσε τους νέες εμπειρικές αναφορές! Οδήγησε τα να ασχοληθούν με νέα όμορφα πράγματα. Να πάνε θέατρο, να ασχοληθούν με αθλητισμό, με κάτι δημιουργικό. Οργάνωσε τους εξόδους με φίλους!
-Έλεγξε, όσο μπορείς, τις παρέες που τα επηρεάζουν!
-Δώσε το καλό παράδειγμα. Μην κάνεις αυτά τα οποία απαγορεύεις στα παιδιά (τουλάχιστον όχι μπροστά τους)!
Τα πάντα είναι συνήθεια! Τα παιδιά πρέπει από μικρά να συνηθίζουν να φιλτράρουν συμπεριφορές/στάσεις που πρόκειται να υιοθετήσουν και αναλόγως να τις κρατάνε ή τις πετάνε!
Ναι, είναι δύσκολος ο ρόλος μας αλλά αξίζει!