Την παράσταση είδαμε με τα παιδιά. Φέτος έχω αποφασίσει να ακολουθούν σε όσες περισσότερες θεατρικές και κινηματογραφικές παραστάσεις μπορούν. Και εννοώ παραστάσεις για "μεγάλους"!
Γιατί θέατρο με τα παιδιά;
- Κατ' αρχάς για να μοιραζόμαστε όσο περισσότερο από τον περίφημο "ποιοτικό χρόνο" μπορούμε. Είναι μια ευκαιρία για την οικογένεια να είμαστε όλοι μαζί και να μοιραζόμαστε συναισθήματα, σκέψεις, στιγμές, να δημιουργούμε αναμνήσεις!
- Μία παράσταση, και μάλιστα μία καλή παράσταση, είναι αφορμή για συζητήσεις. Για παράδειγμα, η συγκεκριμένη έγινε αφορμή να συζητήσουμε για τα όνειρα του ανθρώπου, το ταξίδι μέχρι την πραγματοποίηση τους, τη δύναμη του μυαλού και της ψυχής, τις αξίες αλλά και... τον κομμουνισμό, τους δύο παγκόσμιους πολέμους, την Αμερική, την Ευρώπη. Τα παιδιά είναι δύσκολο, τις περισσότερες φορές, να συζητήσουν για τέτοια θέματα, χωρίς κάποια αφορμή. Μια ταινία, μια παράσταση όμως μπορεί να γίνει το έναυσμα για εποικοδομητικές συζητήσεις!
- Το θέατρο θεωρώ ότι είναι μία από τις καλύτερες μορφές εκπαίδευσης. Καλλιεργείται το πνεύμα, η κριτική σκέψη, η φαντασία! Εμπλουτίζεται το λεξιλόγιο (μέσα πάντα από το σωστό θέατρο). Μέσα από έναν "βιωματικό " θα μπορούσαμε να πούμε, τρόπο, καλλιεργούνται δεξιότητες πρωταρχικής σημασίας.
Η παράσταση!
Πρόκειται για μία εξαιρετική παράσταση! Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης πολύ καλός στο ρόλο του Τσάρλι Τσάπλιν. Περνάει με μεγάλη μαεστρία από τα δραματικά στοιχεία στα κωμικά, αεικίνητος πάνω στη σκηνή, πραγματικά καταπληκτικός! Η Μαρίνα Ψάλτη ερμηνεύει συγκλονιστικά τη μητέρα του Τσάπλιν. Ο Γιώργος Κωνσταντίνου με αγέρωχη κορμοστασιά (μου έκανε πραγματικά εντύπωση για τα 83 του χρόνια) σε ρόλο guest star, δε χρειάζεται συστάσεις. Παρακολουθούμε τη ζωή του Τσάρλι Τσάπλιν παράλληλα με την παγκόσμια ιστορία (οι 2 παγκόσμιοι πόλεμοι, η εξέλιξη του κινηματογράφου από τον βουβό στον ομιλούντα, ο κομμουνισμός, ο αντισημιτισμός).
Ένα πάμφτωχο παιδί, με δύσκολα παιδικά χρόνια, πηγαίνει στην Αμερική και γνωρίζει παγκόσμια καταξίωση! Η θέληση του, η αγάπη του για τον ήρωα του, τον Σαρλώ (έναν ήρωα που δημιούργησε μόνος του), το πάθος του, η δουλειά του, κάνουν πραγματικότητα το όνειρο του! Προσωπικότητα με αντιφατικά στοιχεία, σημαδεμένη από τα δύσκολα παιδικά χρόνια σου κινεί το ενδιαφέρον, σε συγκινεί, σε κάνει να γελάς!
Ναι λοιπόν, αξίζει να δείτε την παράσταση και μάλιστα με παιδιά (από 10 ετών και πάνω κατά προτίμηση)!